امر به عفاف
امر به معروف واجب است. یعنی لازمه افراد رو به کارهای خوب دعوت کنیم.
و عفاف هم از جمله کارهای خوب بلکه بر هر مسلمانی واجبه. پس امر به اون هم میشه واجب.
اما چطور و با چه شرایطی در ادامه مطلب:
یه سوال. من که خودم گناه می کنم.آیا باز لازمه که من دیگرون رو دعوت کنم به واجب و ترک حرام؟
آره.
حضرت علی علیه السلام می فرماین: امر به معروف کن تا از اهلش شوی.
شاید با این کار خودمونم خجالت کشیدیم و دستمون رو از گناه کوتاه کردیم!
البته امر به معروف در اینجا چند تا شرط داره
1- بدونیم که این کار که طرف می کنه واقعا حرامه یا واجبه.
2- احتمال تأثیر، البته به نظر من اگه خوب بیان کنیم و رفتارمون واقعا اسلامی باشه مطمئنا اثر میذاره. مگر اینکه طرف خیلی خیلی وضعش خراب باشه.و این افراد شاید یک صدم درصد باشن.
پس اگر حتی احتمال اثر هم بدیم بر ما واجبه بهش راه رو نشون بدیم!
3- شخص گناهکار بر ادامه عمل خود اصرار داشته باشد. اما اگر نشانه ای باشد که آن کار را ترک کرده است، تکلیف ساقط می شود. چون دیگر امر به معروف و نهی از منکر بیهوده است. و خود فرد قصد داره اصلاح بشه.
4- مفسده ای در پی نداشته باشد. (مثلا میدونه که اگه به این طرف بگه چشم چرونی نکن طرف چاقو کشه و من نمی تونم از خودم دفاع کنم.
یا اینکه خودم به گناه می افتم.)
اما اگر احتمال ضرر برای خود یا فردی از مسلمانان را بدهد تکلیف ساقط می شود. زیرا ضرر و اضرار در دین روا نیست.
یه نکته مهم:
البته جست وجو جایز نیست، مانند گوش دادن برای شنیدن صدا و بو کشیدن و بررسی زیر لباس اشخاص و نظیر اینها.
منابع:
تحریر الوسیله ج1 ص 540
سایت حوزه نت
زهرا قربانی
